Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego – rzymskokatolicki parafialny kościół w Żmudzi, wzniesiony jako cerkiew unicka.

Historia

Cerkiew unicka w Żmudzi została wzniesiona ok. 1753. Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej miejscową parafię przemianowano na prawosławną. W dwudziestoleciu międzywojennym, najpóźniej od 1923, cerkiew w Żmudzi była czynna i działała przy niej etatowa parafia wchodząca w skład dekanatu chełmskiego prawosławnej diecezji warszawsko-chełmskiej.

Po II wojnie światowej budynek sakralny przejęli katolicy, zaś od 1984 dawna cerkiew jest parafialnym kościołem. 

Architektura

Dawna cerkiew w Żmudzi jest budowlą drewnianą o konstrukcji zrębowej, jednonawową. Na wyposażeniu świątyni przetrwała z dawnego wyposażenia cerkiewnego unicka ikona Ukrzyżowania z 1757, wstawiona do głównego ołtarza. W lewym ołtarzu bocznym znajduje się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVIII w., zaś w prawym ołtarzu obraz Jezusa Miłosiernego.

Dzwonnica kościelna jest budowlą wolno stojącą. Znajduje się na niej jeden współczesny dzwon. Poprzedni zabytkowy dzwon z roku 1643 zaginął w czasie II wojny światowej.

 Od 11.01.1975 r. zaczął się tworzyć przy kościele w Żmudzi samodzielny ośrodek duszpasterski.

7.08.1984 r. bp Bolesław Pylak erygował parafię.

Obejmuje ona miejscowości: Pobołowice Kolonia., Pobołowice Nowe, Pobołowice Stare, Rudno, Wołkowiany, Wólka Leszczańska, Żmudź.

Parafia rzymskokatolicka w Żmudzi, należy do Archidiecezji Lubelskiej i Dekanatu Chełm – Wschód.